آشنایی با نسل جدید ارتباط بی سیم LI FI

پروفسور هارلد هاس در طول صحبتش در ted از تکنولوژی جدیدی با نام li fi پرده برداشت .پروفسور هارلد هاس از دانشگاه ادین بورگ تحقیق در این زمینه را از سال 2004 آغاز کرده بود


li fi یک ارتباط بی سیم کامل و پر سرعت مانند wifi است که از نور استفاده می کند. این تکنولوژی زیر مجموعه ی ارتباط های بی سیم (owc) است و می تواند یک متمم در یک ارتباط رادیویی یا جایگزینی مناسب در زمینه های data broadcasting باشد.Li fi که برگرفته از Light Fidelity است برای ارتباط خود از یک طیف نور مرئی یا مادون قرمز به جای امواج رادیویی استفاده می کند.شایان به ذکر است که از این تکنولوژی به عنوان یک راه حل برای حل محدودیت Bandwidth در امواج رادیویی نام برده می شود.یک راه حل کامل که منجر به ایجاد پردازشی برای استاندارد ها شده است. همان طور که ذکر شد li fi مانند wifi یک ارتباط بی سیم است پس از استاندارد های 802.11 استفاده میکند که این کافی نیست و به نظر می رسد باید منتظر تجدید نظر در آن باشیم.

Li fi از دیود های نوری led به عنوان رسانه انتقال در شبکه استفاده می کند که سرعت آن بسیار بالا تر از wi fi است .Li fi می تواند همه وسایل الکترونیکی که به اینترنت وصل می شوند را با یک تراشه کوچک مدیریت کند ، هر وسیله که دارای این تراشه باشد می تواند عملکردی همانند access point در شبکه Li fi داشته باشد. محققان رشد Li fi را سالانه حدود %82 بین سال های 2013 تا 2018 پیش بینی کرده اند.این ارتباط نورمرئی به وسیله ی سویچ بین خاموش و روشن شدن لامپ ها در نانو ثانیه کار میکند البته انتقال داده ها فقط در حالت روشن بودن چراغ اتفاق می افتد .این خاموش و روشن شدن لامپ ها به حدی است که چشم انسان قادر به تشخیص آن نیست و تنها چیزی که می بیند یک طیف از نور است، این چراغ ها می توان در مکان هایی که برای انسان کاربردی ندارد جاسازی کند.

امواج نور نمی توانند از دیوار عبور کنند و این باعث می شود تا محدوده یا رنج کمتری از مکان را پشتیبانی کندبا این حال یک سیکل نور منعکس شده از دیوار می تواند به سرعتی حدود 70 mbit/s برسد.از مزیت های li fi می توان به قابلیت استفاده در مناطق حساس به امواج الکترو مغناطیسی اشاره کرد که بسیار مفید خواهد بود ، از جمله این مکان ها می توان به کابین هواپیما ها ، بیمارستان ها و نیروگاه های هسته ای اشاره کرد . همچنین Li fi می تواند در مکان هایی که امواج الکترو مغناطیسی حضور دارد بدون هیچ تداخلی کار کند. هم Li fi هم wi fi داده ها را فرای امواج الکترو مغناطیسی عبور می دهند ولی فرق آنها در این است که wi fi برای انتقال داده ها از امواج رادیویی استفاده می کند ولی Li fi برای این کار از نور مرئی استفاده می کنند و این در حالی است که کمیسیون ارتباطات ایالات متحده هشداری جدید در خصوص خطر بالقوه پر شدن ظرفیت wi fi داده است در حالی که Li fi هیچ گونه محدودیتی ندارد


طیف نور مرئی 10000 بار بزرگتر از تمام طیف فرکانس رادیویی است.لازم به ذکر است که محققان به نرخ انتقال 10G/S در این تکنولوژی دست یافته اندکه این سرعت 250 بار سریعتر از superfast broadband ها است . بنیانگذاران پیش بینی کرده اند که Li fi ، 10 برابر ارزانتر از wi fi ارائه می شود. از جنبه های منفی آن نیز می توان به برد کوتاه و هزینه راه اندازی بالا (در حال حاضر) اشاره کرد. Purelifi اولین نشان تجاری از سیستم Li fi است که در حال گسترش است.


این تکنولوژی اولین بار در کنگره جهانی موبایل که سال 2014 در بارسولونا برگزار شد ، رونمایی شد. در این کنگره برای نشان دادن عملکرد این تکنولوژی در یک گوشی اندرویدی ساده استفاده کرده که در آن به جایی دوربین دوم از یک سنسور نوری استفاده شده بود .همچنین همین کار را در یک تبلت انجام دادن همچنین هر دو دستگاه نیاز به یک تراشه کوچک Li fi داشتند که این تراشه بر روی ورودی میکروفن آن ها نصب شد البته با این حال باز هم میتوانستید هدفون را به گوشی وصل کنید زیرا این تراشه یک ورودی هدفون داشت. پس از نصب این تراشه ها و نصب نرم افزار مخصوص آن با در مسیر قرار دادن سنسور نوری هرکدام در مسیر تراشه Li fi گوشی دیگر می توانستید از داده های گوشی مقابل از جمله عکس ها و فیلم ها استفاده کرد.

معرفی و بررسی روشهای مختلف Backup گیری - قسمت 2

در مقاله معرفی و بررسی روشهای مختلف Backup گیری – قسمت 1 ، به معرفی مفاهیم مربوط به روشهای تهیه Backup پرداختیم . حال در این قسمت ، مفاهیم مربوط به دیگر روشهای Backup گیری را مورد بررسی قرار میدهیم.

Offsite Backup

هر نوع Backup ی که در آن Backup Storage از لحاظ جغرافیایی در منطقه و محدوده ای متفاوت از سیستم و سرورهای مبدا نگهداری می شوند، از نوع Offsite Backup به حساب می آیند. در برخی موارد Backup در مکان سرور و سیستم مبدا گرفته می شود اما سپس به منطقه ای متفاوت ارسال می شود. به عنوان مثال:

    زمانی که مدیر شبکه Backup های مورد نظر را جهت نگهداری بهتر به خانه و یا مکان امن تری منتقل می کند.
    زمانی که Backup ها در شعبات و یا نمایندگی های دیگری از آن سازمان و یا کمپانی نگهداری می شوند.
    زمانی که Backup ها در صندوق های امانت بانک ها نگهداری می شوند .
    زمانی که Backup ها از طریق اینترنت و یا ارتباط های داخلی شبکه ، به Storageهای دیگری در شهرهای متفاوت ارسال می شوند .

در کلیه حالات فوق ، Backup ها تحت عنوان Offsite Backup شناخته می شوند . در واقع offsite Backup ، به نوعی Local Backup ی با کلیه تمهیدات امنیتی جهت محافظت در برابر حوادث غیرطبیعی مثل دزدی و طبیعی از جمله سیل و زلزله و ....می باشد .
از مزایای این روش می توان به امنیت بالای آن در برابر خطراتی از حمله دزدی ، زلزله و سیل و .... اشاره کرد.
از معایب آن هزینه های لازم جهت برقراری ارتباط های ایمن ( درون شبکه ای و یا برون شبکه ای ) و همچنین تهیه Storage های ایمن جهت ذخیره سازی و جابجایی می باشد . به علاوه در برخی موارد جابجایی Backup Storage ممکن است سبب آسیب رساندن به آن Backup Storage های می شود .

Offsite Backup


Online Backup

Online Backup از جمله روش های Backup گیری می باشد که امروزه توسط بسیاری از مراکز مورد استفاده قرار می گیرد. در این روش Backup Storage از طریق شبکه های داخلی و یا بستر اینترنت به سیستم هایی که قصد گرفتن Backup از آنها را داریم ، متصل می شوند . در این روش هیچ گونه نیروی انسانی مداخله نمی کند . عبارت Online از آن جهت مورد استفاده قرار می گیرد که کلیه Storage Device ها و امکانات به یکدیگر در هر لحظه و زمان متصل می باشند . به طور معمول ، در این روش Backup Storage به صورت Offsite نصب شده است و نیاز به فردی جهت نصب و راه اندازی Backup ها وجود ندارد . کلیه فرآیند به صورت اتوماتیک انجام می شود. بسیاری از دیتاسنترهای تجاری امروزه این روش را به مشتریان پیشنهاد می کنند ، بدین صورت اطلاعات با در نظر گرفتن تمهیدات امنیتی از طریق بستر اینترنت به Backup Storage مورد نظر فرستاده می شوند . کلیه داده ها و فولدرهایی که قصد گرفتن Backup از آنها را دارید فشرده و سپس رمزگذاری می شوند و در زمان تعیین شده توسط مدیر شبکه به Storage Backup فرستاده می شوند. لازم به ذکر است که دیتاسنترهایی که به این منظور تهیه شده اند ، مقاوم در برابر خطرات طبیعی از جمله سیل و زلزله و .. و همچنین دارای قابلیت کنترل دمای فضا می باشند . بالاترین تمهیدات امنیتی براساس استانداردها پیاده سازی و مانیتور می شوند . با توجه به اینکه چندین ارتباط از طریق اینترنت برای این روش درنظر گرفته شده است ، نگرانی جهت وجود SPF ( Single Point of Failure) وجود ندارد. بسیاری از شرکت های تجاری از این روش جهت تهیه نسخه پشتیبان استفاده می کنند .

Online Backup


از مزایای آن ، تمهیدات امنیتی بالای در نظر گرفته شده است . به علاوه عدم نیاز به نیروی انسانی جهت انجام فرآیند Backup گیری نیز قابل توجه برخی از مدیران می باشد . احتمال خطر از بین رفتن اطلاعات و دیتاها به حداقل میزان خود می رسد .
در کنار کلیه مزایای این روش ، معایبی نیز وجود دارد از جمله : هزینه های این روش بسیار بالا می باشد .Backup های اولیه با توجه به سرعت اینترنت ، ممکن است چندین روز و یا هفته به طول انجامد . روش Backup گیری و همچنین Restore کردن در این روش بسیار کند می باشد .

Remote Backup

این روش به نوعی Offsite Backup می باشد با این تفاوت که جهت دسترسی به Backup Storage نیازی به حضور فیزیکی در محل نمی باشد و شما می توانید از راه دور کار خود را انجام دهید و این دلیل بکار رفتن واژه Remote در این روش می باشد . مثلا در صورتی که شما Backup های خود را در بانک نگهداری کنید ، در صورت نیاز به آنها لازم نیست به بانک بروید و می توانید از قابلیت Remote استفاده کنید . این نوع Backup به نوعی مشابه Online Backup می باشد . همانطور که بدیهی است ، از مزایای آن محافظت بهتر از داده ها و مدیریت بهتر آنها در مقایسه با Local Backup است . از معایب آن هزینه ی بالا و همچنین مدت زمان Backup و Restore در مقایسه با Local Backup طولانی تر است .

Remote Backup


Cloud Backup

این روش Backup گیری به نحوی مشابه Online Backup و Remote Backup می باشد . در این روش داده ها در Storage Backup ی قرار می گیرند که به سیستم مبدا از طریق اینترنت متصل است و جهت ورود به آنها باید از Credentialهای تعیین شده استفاده کرد . عبارت Cloud بدلیل وجود Storage های مدرن و پیشرفته که از طریق اینترنت قابل دسترسی می باشد ، مورد استفاده قرار گرفته است . از مزایای این روش می توان به حفاظت از داده ها در برابر حوادث طبیعی از جمله سیل ، زلزله ، آتش سوزی و .... و حوادث غیر طبیعی از جمله دزدی و سرقت اطلاعات اشاره کرد .به علاوه در این روش امکان دسترسی آسان به Backup ها از طریق اینترنت به راحتی وجود دارد.داده ها به طور همزمان در چندین Storage ، Replicate می شوند . از معایب این روش ، قیمت بالای آن نسبت به Local Backup می باشد و فرآیند Backup و Restore نیز در مدت زمان طولانی تری انجام می شود.

Cloud Backup


FTP Backup

در این روش ، Backup ها از طریق پروتکل FTP که مخفف File Transfer Protocol می باشد ، در بستر اینترنت در یک FTP Server تهیه می شوند. معمولا این FTP Server در یکی از سرورهای موجود در دیتاسنترهای تجاری، به دور از سیستم های مبدا قرار دارد.با توجه به اینکه Backup Storage در محلی متفاوت از مبدا قرار می گیرد، میتوان گفت این روش نیز ، نوعی Offsite Backup می باشد . برخی از شرکتهایی که خدمات مربوط به Web Hosting رو ارائه می دهند ، امکان پیاده سازی و راه اندازی FTP Server را نیز به مشتریان خود می دهند.از این رو میتوان از فایل های لوکالی خود در این سرورها Backup تهیه کنید . زمانی که شما می خواهید از این روش Backup گیری استفاده کنید ، باید برنامه ای را انتخاب کنید که FTP Backup را پشتیبانی کند . از اینرو شما باید آدرس وب مربوط به FTP Server خود را ( مثلا ftp:/itpro.ir/ ) و Username و Password را مشخص کنید و بدین صورت ابزار Backup شما شروع به کار کردن خواهد کرد.
مزایای این روش: با توجه به اینکه این روش Backup به نوعی Offsite Backup محصوب می شود، از اینرو محافظت از داده ها در برابر حوادث طبیعی و غیرطبیعی صورت گرفته است . به علاوه ارتباط در بستر اینترنت به راحتی صورت می پذیرد.
معایب این روش: در مقایسه با Local Backup گران تر می باشد . فرآیند Backup و Restore در مدت زمان طولانی تری انجام می گردد . مدت زمان انجام این فرآیند به سرعت اینترنت بستگی دارد .

FTP Backup


در آخر لازم به تاکید می باشد که حتما و حتما قبل از اعمال هرگونه تغییری در سیستم ها، نصب برنامه و یا تغییر ورژن مربوط به برنامه ها مهم و کاربردی خود ، قبل از انجام هرکاری از فایلها Backup تهیه کنید . متناسب با نیاز و اهمیت داده ها و اطلاعات خود ، میتوانید یکی از روشهایی که در این دوقسمت به شما معرفی گردید را انتخاب و سپس دست بکار شوید .

معرفی و بررسی روشهای مختلف Backup گیری - قسمت 1

فرآیند Back up گیری یکی از فرآیندهای لازم و ضروری هر شبکه ای به حساب می آید . در بسیاری موارد در صورتی که مدیر شبکه و یا حتی یک کاربر مبتدی تصمیم به اعمال تغییراتی در شبکه و یا کامپیوتر خود داشته باشد ، قبل از شروع به اعمال تغییرات حتما و باید از داده های الکترونیکی کامپیوتر خود و یا سرورهای خود Back up تهیه کند تا در صورت بروز مشکلی در اعمال تغییرات ، اطلاعات خود را از دست ندهد . در این مقاله قصد دارم نگاهی اجمالی به انواع روشهای Back up گیری بیندازم . لازم به توضیح هست که این روشها در برنامه ها ، کامیپوترها و شبکه های مختلف مشترک می باشد


Full Backup
در این روش همانطور که از اسمش پیداست ، از کلیه داده های انتخابی ، Backup و یا نسخه پشتیبان تهیه می شود . به عبارتی ترم افزار پشتیبان گیری ، افزوده شدن و نشدن داده ها جدید به فایلها و فولدرهای انتخابی ، برایش اهمیتی ندارد و هر بار از کلیه فایل ها و فولدرها Backup تهیه می کند . مزیت Full Backup این است که فرآیند Restore یا بازگردانی اطلاعات در این روش بسیار سریع و آسان است . اما از معایب آن می توان به زمان بسیار زیاد جهت Full Backup اشاره کرد . به علاوه این که این روش فضای بسیار زیادی را در مقایسه با دیگر روشهای Backup گیری به خود اختصاص می دهد چرا که یک فایل به دفعات بالایی در یک محل ذخیره خواهد شد .

Full Backup


Incremental Backup
خوب این روش از جمله روش هایی است که به دفعات در سیستم ها و شبکه های مختلف مورد استفاده قرار می گیرد . در این روش ، ابتدا از کلیه فایل ها و فولدرها یک Full Backup گرفته می شود و دفعات بعدی که فرآیند Backup مجددا اجرا می شود، تنها از تغییرات فایل ها و فولدر ها نسبت به آخرین Backup ، Backup گرفته خواهد شد ! بدین صورت در هر مرتبه اجرای فرآیند Backup گیری ، از کل فایل ها و فولدرها مجددا Backup گرفته نخواهد شد و تنها از تغییرات و داده هایی که بعد از آخرین Backup گیری افزوده شده اند ، Backup گرفته خواهد شد . خوب قطعا مزیت این روش این است که سرعت Backup گیری نسبت به Full Backup بسیار بالاتر است و به علاوه فضایی که برای ذخیره داده ها استفاده می شود ، نسبت به Full Backup نیز کمتر است . فرآیند Restore با توجه به اولین Full Backupی که در این روش گرفته می شود هم با سرعت کمتری نسبت به Full Backup انجام می شود و هم نسبتا پیچیده است . اما با این حال این روش با توجه به زمان و فضای کمی که به خود اختصاص می دهد ، در بسیاری از شبکه ها مورد استفاده قرار می گیرد .

Incremental Backup


مثالی از Incremental Backup : فرض کنید تصمیم دارید برنامه ای جهت Backup گیری از روز شنبه تا جمعه با استفاده از این روش تنظیم کنید . عملیاتی که انجام می شود بدین صورت است که ابتدا در روز شنبه از کلیه فایل ها و داده ها یک Full Backup تهیه می شود . در روز یکشنبه تنها از تغییراتی که از روز شنبه اعمال شده است Back up تهیه می شود . در روز دوشنبه تنها از تغییراتی که از روز یکشنبه اعمال شده از Backup تهیه می شود . این عملیات تا انتهای روز جمعه ادامه خواهد داشت .

Differential Backup
در این روش ، ابتدا از کلیه فایل ها و فولدرها یک Full Backup گرفته می شود و دفعات بعدی که فرآیند Backup مجددا اجرا می شود، تنها از تغییرات فایل ها و فولدر ها نسبت به آخرین Backup Full، Backup گرفته خواهد شد ! خوب در این روش هر بار که فرآیند Backup گیری اجرا می شود ، آخرین Full Backup ی که گرفته شده بررسی و سپس تغییرات را نسبت به آخرین Full Backup بررسی خواهد کرد و از آن تغییرات Backup گرفته خواهد شد . این روش نسبت به Full Backup سریع تر می باشد . فضایی که جهت ذخیره سازی مصرف می شود از Full Backup کمتر اما از Incremental Backup بیشتر می باشد . سرعت Restore کردن اطلاعات در این روش نسبت Full Backup آرامتر اما نسبت به Incremental Backup نیز سریعتر می باشد .

Diffrential Backup


مثالی از Differential Backup : فرض کنید تصمیم دارید برنامه ای جهت Backup گیری از روز شنبه تا جمعه با استفاده از این روش تنظیم کنید . عملیاتی که انجام می شود بدین صورت است که ابتدا در روز شنبه از کلیه فایل ها و داده ها یک Full Backup تهیه می شود . در روز یکشنبه از آخرین تغییرات نسبت Full Backup گرفته شده ، Backup تهیه می شود.در روز دوشنبه مجددا در صورتی که نسبت به Full Back up تهیه شده در روز شنبه، تغییری وجود داشته باشد، مجددا از کلیه تغییرات نسبت به روز شنبه، Backup تهیه می شود که البته فایل های روز یکشنبه نیز شامل می شود. در نتیجه در این روش به فضای بیشتری جهت Backup گیری مورد نیاز می باشد .

Mirror Backup

Mirror Backup همانطور که از اسمش پیداست ، از کلیه فایل ها و داده های مبدا ، عینا Backup تهیه می کند .همانطور که از اسم آن پیداست، در صورتی که فایلی در Backup مبدا حذف شود ، در نهایت آن فایل در Storage مقصد ( محل ذخیره سازی Backup ها ) نیز پاک خواهد شد .خوب این روش Backup گیری در مواردی می تواند خوب باشد.مثلا هنگامی که اطلاعات شما بنابردلایلی ( مثلا به دلیل آلودگی به ویرووس و یا وجود فایل های مخرب ) در مبدا پاک شوند، کلیه آن فایل ها و اطلاعات در مقصد نیز ار بین می رود و شما این اطمینان را دارید که Backup تان آلوده نمی باشد. در بیشتر موارد، سرویس های Online Backup ( که در ادامه در مورد آنها نیز توضیح داده خواهد شد ) ترجیح می دهند از Mirror Backup با قابلیت 30 روزه اطلاعات و سپس حذف آنها پس از 30 روز استفاده می کنند .بدین صورت که آن فایل ها در صورت حذف شدن از مبدا ، به مدت 30 روز در مقصد نگهداری می شوند و سپس بعد از گذشت 30 روز نیز ، آنها اک خواهند شد. خوب بدین صورت یک حالت متعادل اما نسبتا سخت گیرانه وجود دارد که اجازه رشد بی رویه Storage ذخیره سازی اطلاعات را نمی دهد ( چرا که Online Storage نیز نسبتا گران قیمت و هزینه بر است ) در حالی که فایل های Backup به صورت ایمن نیز ذخیره می شوند . از مزایای این روش این است که فایلهای Backup ، فایلهایی قدیمی و یا آلوده نمی باشند . از معایب آن می توان به نکته اشاره کرد که در صورتی که فایلی به صورت تصادفی در مبدا پاک شود،آن فایل متاسفانه در مثصد نیز از بین خواهد رفت .

Full PC Backup or Full Computer Backup

در این حالت از Backup گیری ، همانند حالت Full Backup ، تنها از کلیه فایلها و داده ها Backup تهیه نمی شود بلکه از هارد کامپیوتر و یا PC یک image تهیه می شود . این drive image مانند تهیه یک Snapshot از hard drive می باشد .دراین حالت Backup گیری ، داده ها یا به صورت Compressed ذخیره می شوند و یا Uncompressed . در این حالت هنگام Restore کردن Backup ، علاوه بر فایل ها ،Document ها ، Pictureها و Video ها کلیه system file ها ،Registry ، Programs و ... نیز Restore می شوند . در برخی موارد به Full Backup ، Drive Image Backup نیز گفته می شود .
مثالی از Full PC Backup : در این حالت شما باید نرم افزار Backup گیری مورد نظر را بر روی کامپیوتر و PCی که می خواهید از آن Backup تهیه کنید ، نصب کنید . سپس اقدام به تهیه یک Bootable Rescue disk or DVD کنید . بدین طریق شما می توانید در صورت نیاز آن PC را Restore کنید و از آن مجددا استفاده کنید .
از مزایای این روش می توان به Restore کردن سیستم عامل با کلیه برنامه ها و اطلاعاتش در عرض چند دقیقه و همچنین اینکه این روش بهترین روش برای بازگردانی اطلاعات در مواردی که Hard Drive دچار مشکل می شود. از معایب آن این است که در بازگردانی و یا Restore اطلاعات ، نمی توان مشخصات سخت افزاری آن PC را تغییر داد . عیب دیگری که این روش دارد ، هنگام Restore ، کلیه مشکلات PC و کامپیوتر نیز با آن Restore می شود از جمله Virusها ، برنامه های مخرب و یا بلااستفاده و ...

Local Backup

این حالت از Backup ، لزوما Storage ی که فایل های Backup در آن ذخیره می شود باید به صورت مستقیم به کامپیوتر و یا سرور مبدا متصل شده باشد . از انواع Local Backup ها می توان به حالت های زیر اشاره کرد:

    Internal Hard Drive
    External Hard Drive (desktop or portable)
    Optical Drives like CDs,DVDs and Blue Ray discs
    هاردهای SSD مانند USB Thumb Drive یا Flash Drives
    (Network Attached Storage (NAS
    تهیه Backup در فولدر به اشتراک گذاشته شده یا کامپیوتری دیگر در شبکه
    Magnetic tape Drive


Local Backup


از مزایای این روش می توان به موارد زیر اشاره کرد:

    محافظت خوب از hard drive failure ( ایجاد مشکل در هارد ) ، حملات مربوط به ویرووس ها ، حذف های تصادفی و یا خرابکاری برخی از برنامه ها در مبدا
    فرآیند Backup و Restore خیلی سریع انجام می شود.
    هزینه های مربوط به Storage جهت ذخیره سازی اطلاعات ، در صورتی که از هاردهای جانبی مناسب استفاده شود ، میتواند مقرون به صرفه باشد .
    در این حالت انتقال اطلاعات می تواند ارزان و مقرون به صرفه باشد ( با توجه به اینکه Backup Storage درون شبکه قرار دارد و نیازی به طراحی مکانیزم امنیتی جهت انتقال داده های Backup به خارج از شبکه نمی باشد )
    با توجه به اینکه Backup Storage درون شبکه قرار دارد ، پشتیبانی و رفع خطا نیز مقرون به صرفه می باشد و همچنین اعمال برخی تمهیدات امنیتی نیز آسانتر و ارزانتر می باشد .

این روش نیز عاری از عیب نمی باشد . با توجه به اینکه Backup Storage نزدیک به مبدا قرار دارد، از اینرو هر اتفاقی که برای سیستم و یا سرور مبدا بیفتد ، برای Backup Storage نیز خواهد افتاد . پیش آمدن حوادث طبیعی از جمله سیل ، زلزله ، آتش سوزی ، و یا اتفاقاتی از جمله دزدی می تواند سبب از بین رفتن کلیه اطلاعات شود .

معرفی پروتکل RIP یا Routing information protocol و نحوی پیاده سازی آن !

یکی از مباحث مهم در شبکه و زیرساخت نحوی ایجاد ارتباط بین شبکه ها و هدایت بسته ها از یک شبکه به شبکه دیگر و تحویل آن به مقصد می باشد که به آن مسیریابی گفته می شود مسیریابی به روش هایی مانند Static و Dynamic صورت می گیرد. در این مقاله می خواهیم با یکی از پروتکل های Dynamic مسیریابی آشنا شویم.پروتکل Routing Information Protocol یا به اختصار RIP قدیمی ترین پروتکل مسیریابی است که در سال 1988 ارائه شد و به عنوان یک پروتکل IGP ، هنوز برای شبکه های کوچک مورد استفاده قرار می گیرد. پروتکل RIP جزء دسته Distance-Vector است.
Image


قبل از اینکه به پروتکل RIP بپردازیم ابتدا با چند اصطلاح آشنا شویم:

    همسایگی : دو روتر برای اینکه بتواند اطلاعات جدول مسیریابی خود را بین هم رد و بدل کنند باید یکسری شرایط را داشته باشند در صورت داشتن این شرایط به اصلاح گفته می شود که دو روتر با یکدیگر همسایه شده اند.
    Update : بسته حاوی اطلاعات مروبط به جدول مسیریابی
    Advertisement : عمل ارسال بسته update توسط روتر روی اینترفیس های خود
    Metric : عددی که براساس فرمول مخصوص پروتکل مسیریابی بدست می اید و جهت انتخاب بهترین مسیر کاربرد دارد


روترهایی که از پروتکل RIP استفاده می کنند برای اینکه از کل مسیرها و شبکه موجود اطلاع پیدا کنند کل اطلاعات جدول مسیریابی خود را روی اینترفیس هایشان ارسال می کند تا به سایر روترها اعلام کند که چه شبکه هایی را دارند. این ارسال هر 30 ثانیه یکبار انجام می شود. برای ارسال از پروتکل UDP با شماره پورت 520 استفاده می کند. روتر با دریافت بسته update جدول مسیریابی خود را با آن بروز می کند اما در صورتی که از همسایه خود طی 180 ثانیه update دریافت نکند تمام روت های دریافتی را غیرقابل استفاده در نظر می گیرد و و بعد از 240 ثانیه این روت ها را از جدول مسیر یابی خود پاک می کند.RIP برای انتخاب بهترین مسیر از مفهومی به نام hop count استفاده می کند. Hop count براساس تعداد روتر ها موجود در مسیر محاسبه می شود و حداکثر مقدار 15 می تواند باشد در صورتی که تعداد از 15 بیشتر باشد RIP آن شبکه را غیر قابل دسترسی در نظر می گیرد. RIP به وسیله این روش از ایجاد Loop در شبکه جلوگیری می کند اما این محدودیت باعث می شود که این پروتکل برای شبکه بزرگ مناسب نباشد.

انواع نسخه های RIP :

    Version 1 :
    Version 2
    RIPng (RIP next generation) :


ویژگی های RIP version 1 :

    یک پروتکل Classful است و از VLSM پشتیبانی نمی کند
    دارای امکان Authentication ( احراز هویت) نیست
    Advertisement ها را به صورت Broadcast ارسال می کند


ویژگی های RIP version 2 :

    در سال 1993 ارائه شد.
    یک پروتکل Classless است و از VLSM پشتیبانی می کند
    امکان Authentication ( احراز هویت) را دارد
    Advertisement ها را به جای Broadcast به صورت multicast به آدرس 224.0.0.9 ارسال می کند


ویژگی های RIPng :

    پشتیبانی از IPv6
    از پروتکل UDP با شماره پورت 521 استفاده می کند.


تایمرها مورد استفاده RIP :

    Route update timer : زمان ارسال اطلاعات جدول مسیریابی که پیش فرض هر 30 ثانیه یکبار انجام می شود.
    Route invalid timer : حداکثر مدت زمانی که روتر منتظر دریافت advertisement از طرف مقابل می شود و در صورت عدم دریافت route های دریافتی را غیرقابل استفاده در نظر می گیرد که پیش فرض مقدار ان 180 ثانیه است.
    Route hold-down timer : در صورت دریافت یک update با متریک بالاتر آن را به مدت 180 ثانیه در حالت hold-down قرار می دهد. برای جلوگیری از بروز loop اینکار انجام می شود.
    Route flush timer : اگر 180 ثانیه از دریافت advertisement گذشت 60 ثانیه دیگر منتظر می ماند در غیر اینصورت route ها را از جدول مسیریابی خود پاک می کند.


نکته : Administrative Distance پروتکل RIP برابر با 120 می باشد.
نکته : امکان Load Balance را روی 16 خط دارد که مقدار 4 پیش فرض آن می باشد.
نکته : routeهای پروتکل RIP با حرف اختصار R در جدول مسیریابی نمایش داده می شود.

نحوی تنظیم و فعال کردن پروتکل RIP :
کافیست دستور زیر را در global mode وارد کنیم:

R(config)#router rip

با دستور زیر می توانیم نسخه RIP را مشخص کنیم :

R(config-router)#version 2

    نکته : در صورتی که بخواهیم از RIPng استفاده کنیم از دستور زیر استفاده می کنیم:

    R(config)#ipv6 router rip

در صورتی که بخواهیم روی برخی از اینترفیس ها advertisement ارسال نشود مانند اینترفیس متصل به LAN از دستور زیر استفاده می کنیم:

R(config-router)#passive-interface fastethernet 0/0

جهت مشخص کردن شبکه هایی که می خواهیم آنها را advertise کنیم:

R(config-router)#network 192.168.1.0

    نکته : شبکه مشترک بین دو روتر باید advertise شود در غیر اینصورت بین آنها اطلاعات رد وبدل نمی شود.

برای تعیین کردن authentication برای advertisement ها به صورت زیر عمل می کنیم:

    در ابتدا باید یک دسته کلید تعریف کنیم به دستورات زیر:

    R(config)#key chain itpro
    R(config-keychain)#key 1
    R(config-keychain-key)#key-string IT

    سپس باید روی اینترفیس مورد نظر Authentication را فعال کنیم

    R(config)#interface fastethernet 0/0
    R(config-if)#ip rip authentication key-chain itpro

    حالا باید نوع authentication را مشخص کنیم برای RIP به دو صورت MD5 (رمزنگاری شده) و text (بودن رمزنگاری) می توان تعریف کرد.

    R(config-if)#ip rip authentication mode md5


جهت مشاهده اطلاعات جدول مسیریابی از دستور زیر استفاده می کنیم:

R#show ip route

برای عیب یابی از دستور زیر استفاده می کنیم:

R#debug ip rip

owerShell workflow چیست؟

حرفه ای های IT مدیریت شبکه های بزرگ خود را با اجرای دنباله هایی از taskهای طولانی مدت، به صورت خودکار در می آورند. به این دنباله ها workflow می گوییم. Windows PowerShell Workflow به حرفه ای های IT و توسعه دهندگان این امکان را می دهد که با استفاده از مزایای Windows Workflow Foundation در کنار امکانات خودکارسازی و سادگی PowerShell کیفیت کار خود را بالا ببرند. این امکان در ویندوز سرور 2012 و ویندوز 8 برای اولین بار ارائه گردید و بخشی از Windows PowerShell 3.0 و نسخه های جدیدتر آن است. به این ترتیب این امکان به ادمین ها داده می شود که روی کارهای مهم تر و سطح بالای خود تمرکز کنند.Windows PowerShell که برای اولین بار با ویندوز سرور 2008 و ویستا ارائه شد، یک command line shell و زبان اسکریپت نویسی است که بر پایه dot net framework ارائه شده و هدف آن خودکارسازی مدیریت ویندوز است.

معرفی Windows Powershell Workflow
Workflow دنباله ای از قدم های برنامه ریزی شده و متصل به هم است که taskهای طولانی مدت را اجرا می کنند یا نیاز به هماهنگی تعداد زیادی دستگاه دارد. Windows Powershell Workflow امکان ایجاد چنین دنباله هایی را می دهد. Workflowها می توانند قابل تکرار، پشت سر هم، قابل موازی سازی، قابل متوقف شدن و قابل شروع شدن مجدد باشند که بسته به طراحی آن ها متفاوت است. حتی می توانند پس از یک قطعی پیش بینی نشده برق و یا شبکه، از سر گرفته شوند. Syntax آن ها مشابه syntax مربوط به PowerShell است و به کمک فایل های XAML هم می توانند ساخته شوند.با استفاده از Runas در Windows PowerShell، افراد مجاز قادر خواهند بود workflowها و یا فعالیت های داخل یک workflow را اجرا کنند.

فعالیت چیست؟
فعالیت یک وظیفه خاص است که می خواهیم یک workflow اجرا نماید. همان طور که یک اسکریپت از یک یا بیشتر دستور ساخته شده است، workflow هم از یک یا چند فعالیت تشکیل شده است که به دنبال هم اجرا می شوند. یک workflow می تواند به عنوان یک فعالیت در workflow دیگری مورد استفاده قرار گیرد.

مزایای استفاده از Windows Powershell Workflow

    ادمین ها می توانند از مهارت های اسکریپت نویسی خود برای نوشتتن workflow استفاده کنند. این اسکریپت ها به سادگی نوشته می شوند و قابل به اشتراک گذاری هستند.

وظایف workflow را می توان همزمان به صدها دستگاه اعمال نمود. Windows Powershell Workflow به طور خودکار پارامترهایی مثل نام کامپیوتر را به workflow اضافه می نماید تا امکان انجام چنین سناریوهایی وجود داشته باشد.

    به راحتی می توان با ترکیب چندین اسکریپت و فرمان، یک سناریو را در قالب یک workflow اجرا کرد و مراحل پیشرفت آن را کنترل کرد.
    Workflowها در مقابل قطع شدن برق، خاموش شدن ناگهانی سیستم و یا قطعی شبکه آسیب پذیر نیستند و با توجه به نقاط checkpoint که برای آنها تعریف می شود، ادامه می یابند و یا مجدداً شروع می شوند.
    قطع و وصل شدن کاربران از workflowها تأثیری روی اجرای آنها ندارد.
    Workflowها قابل زمانبندی هستند.


اسکریپت های Windows Powershell Workflow و Windows PowerShell چه تفاوتی با هم دارند؟
در اسکریپت های معمول، کل اسکریپت در یک فضای اجرا، اجرا می شود. فضای اجرا محیط عاملی است که تعیین می کند کدام فرمان ها، متغیرها و المان های دیگر موجود هستند. در workflow هر فعالیت در یک فضای اجرای مخصوص به خود اجرا می شود. به طور کلی زمانی باید به جای اسکریپت یا دستور سراغ workflow برویم که هدف ما یکی از موارد زیر باشد:

    می خواهید یک task طولانی مدت اجرا کنید که چندین قدم را شامل می شود.
    نیاز دارید task شما روی چندین دستگاه اجرا شود.
    می خواهید task شما checkpoint داشته باشد و قابل ادامه دادن باشد.
    نیاز دارید یک task طولانی مدت اجرا کنید که قابل وقفه افتادن، شروع مجدد و موازی سازی باشد.
    می خواهید taskای را در یک محیط بزرگ با در نظر گرفتن کم و زیاد شدن پهنای باند و connection pooling اجرا نمایید.


ایجاد و وارد کردن workflowها با استفاده از Visual Studio Workflow Designer
یک راه دیگر برای ایجاد workflowها استفاده از Visual Studio Workflow Designer است. این workflowها فرمت XAML دارند. این فایلها را می توانید در Windows Powershell Workflow وارد نمایید.

فعالیت های Windows Powershell Workflow در Visual Studio Workflow Designer
Windows PowerShell فعالیت های از پیش آماده ای برای بیشتر cmdletها دارد.این فعالیت ها در بسته هایی با نام های مشابه ماژول مربوط به خود قرار گرفته اند. لیست زیر، مجموعه فعالیت های از پیش نصب شده است:

    Microsoft.PowerShell.Activities
    Microsoft.PowerShell.Core.Activities
    Microsoft.PowerShell.Diagnostics.Activities
    Microsoft.PowerShell.Management.Activities
    Microsoft.PowerShell.Security.Activities
    Microsoft.PowerShell.Utility.Activities
    Microsoft.WSMan.Management.Activities